- Details
Wij zijn dit jaar al weer voor de tweede en Hans voor de derde keer afgereisd naar Burundi. 24 oktober vertrekken we ’s middags om twee uur met 200 kilo bagage richting Brussel Airport. Dit keer hebben we medische apparatuur bij ons voor het ziekenhuis in Karushi in het binnenland van Burundi. Ook hebben we nog diverse spullen bij voor de bakkerij en voor de kinderen. Al met al is het deze keer best veel, en spannend of dit allemaal wel goed zal gaan. De Heenreis zit vol hindernissen: Parkeren lukt niet op vliegveld, een hele boze onaardige parkeerwachter wil ons niet helpen. Maar dit hebben we zelf maar opgelost. Dan inchecken lukt maar half, kunnen geen boardingpass krijgen voor de vervolgvluchten vanuit Londen. En dan Londen: de overstaptijd is 1.10 uur en dit halen we niet. Wij hebben geen boardingpass, dus als we bij het vliegtuig zijn ( 5 minuten) voor vertrek, dan mogen we niet mee. Hier balen we ontzettend van, en moeten het weer zelf regelen. Na een dagje Londen denken we de volgende avond mee te kunnen, maar dit loopt bijna weer niet goed. Maar… om een heel lang verhaal kort te maken komen we woensdagmiddag 26 oktober om 14.00 uur aan op het vliegveld in Bujumbura. Wel zijn dan alle bagage ook mee gekomen. We worden opgewacht door Cassien, Esperance en Patrick. Dr. Protais had dinsdag de hele middag staan te wachten, was ik vergeten om door te geven dat we een dag later kwamen. Ontvangst is hartelijk en wij gaan direct op pad naar het huis van Patrick waar we de komende tijd zullen verblijven. Ook hier zitten weer vele verhalen aan vast.
De eerste dagen zijn we weer druk bezig bij de bakkerij. Dick lost weer diverse storingen op, Hans stuurt het bakproces weer aan en Anton heeft diverse gesprekken en regelt weer een afspraak op de ambassade. Wij zijn duidelijk vooruitgang in het hele proces. Sinds juli hebben we Patrick als manager, en dit is echt geweldig. Steeds meer structuur in het hele gebeuren. Wij willen tijdens ons verblijf ook nog een tweede bezorgauto bijkopen. Dit is ook altijd weer een avontuur op zichtzelf. In Burundi komen ze met drie of vier mensen met een auto naar je toe, en dan kan je kijken en beslissen wel of niet. Als het niet is, dan komen er morgen weer anderen.
Omdat wij voor het ziekenhuis in Karushi diverse medische apparatuur hadden meegenomen, zijn we in het weekend vertrokken naar het ziekenhuis. Na een rit van drie uur komen we in Karushi aan. Er is daar een prachtig ziekenhuis gebouwd, maar er is bijna geen apparatuur en personeel. De omgeving is erg arm en er zijn veel gevallen van malaria.
De volgende dag zijn we bijna de hele dag in het ziekenhuis om de apparatuur uit te pakken en te installeren. Ook wordt er volop getest. Bloeddruk van Hans is oké en bij Anton wordt een hartfilmpje gemaakt. Dit was ook goed. Hier zijn ook veel ellende en armoede als we door het ziekenhuis lopen en op de afdelingen bezig zijn. Hier ontstaat ook ons nieuwe plan: een bakkerij in het ziekenhuis zien te realiseren. Er wordt ons direct een ruimte aangeboden om te starten. Aan het eind van de dag gaan we weer terug naar Bujumbura. De rit terug is er een die je niet snel vergeet!! Wij hadden een chauffeur die wel erg hard reed. Hij scheurde soms met 100 kilometer per uur door de dorpen, waar de kinderen langs de weg zitten te spelen. Waren dan ook weer blij dat we veilig in Bujumbura zijn aangekomen.
Dinsdagochtend zijn we op de Nederlandse ambassade In Bujumbura geweest. Wij waren uitgenodigd door De Ambassadeur Harry Verweij. Hier hebben we gesprekken gevoerd over het werk wat stichting Brood voor weeskinderen mag doen in Burundi. Iedereen was erg onder de indruk. Wij hebben de ambassadeur ook uitgenodigd om het bakkerij project te bezoeken. Hij kan dan ook de eerste certificaten uitreiken aan de leerlingen.
En dit gebeurd ook: Donderdag gaat het toch lukken, en de ambassadeur komt naar de bakkerij. Alles wordt nog eens netjes opgepoetst en iedereen krijg nog een nieuw shirt. Dan om 16.00 uur arriveert Harrie Verweij. Hij krijgt een rondleiding en spreekt zijn waardering uit naar de jongens in de bakkerij. Daarna gaat hij over tot het uitreiken van de certificaten. Al met al was dit een mooie gebeurtenis die op velen een fijne indruk heeft gemaakt.
En zo komen we al weer bijna aan het eind van onze reis, maar er is nog 1 verhaal over ons verblijf bij Patrick. Op een avond gaat Dick koffie halen in de keuken. Als hij terugkomt roept hij: er zit een rat in de woonkamer, hij schoot onder de bank. En? Inderdaad de bank omhoog getild, rat schiet weg door de deur naar buiten. Mooi daar zijn we vanaf. Maar een paar avonden later gaan we naar bed, We zeggen welterusten, en dan komt Dick verschrikt zijn slaapkamer uit: Er zit een rat op mijn bed. Eerst nog even de gedachte hij maakt een grapje, maar het is serieus. En inderdaad hij spring van zijn bed. Hans erbij geroepen en die komt met de bezem en een voetbal: Wij gooien hem dood roept hij. Nou, dat valt niet mee hij is supersnel. Kunt u zich voorstellen: drie mannen achter een rat aan door de woonkamer, want daar is hij inmiddels aangekomen. Alles wordt opzij gegooid, maar de rat is er niet meer. Patrick komt verschrikt naar boven, want hij denkt dat we ruzie hebben. Rat niet gevonden, dus toch maar naar bed. Alle kieren van de slaapkamer dicht gestopt, maar de laatste twee nachten heeft Dick vooral slecht geslapen. Dit is ook Afrika, maar niet zo’n prettig idee.
Dick en Anton vliegen op vrijdag weer terug naar huis. “s Morgens is er eerst nog een afspraak met Marieke. Zij woont al een aantal jaren in Bujumbura. Wij hebben haar al meer ontmoet, en willen haar nu gaan ondersteunen. Zij wil kinderen van arme gezinnen gaan opvangen. Voordat deze kinderen naar school gaan ’s morgens, wil zij hen een maaltijd geven. Als ze ’s middags uit school komen wil zij hen ook weer een maaltijd aan bieden en hen ook een stukje Evangelie verkondigen. Als het haar lukt op dit project op te starten, heeft Brood voor weeskinderen aangeboden dat zij de kosten voor het eten zullen betalen. De bakkerij heeft er weer een klant bij, en de kinderen krijgen goed voedsel. Dan nog even langs de bakkerij. Daar zijn de mensen van de nieuwe bezorgauto ook weer, dus wij kopen nog snel de tweede bezorgauto erbij. Hans blijft nog een weekje langer. Afscheid nemen is dan altijd moeilijk. Maar het is wel goed dat Hans nog een week blijft. In die week heeft hij nog veel kunnen realiseren. Je moet dan denken aan: verbeteren van het bakken van tarwebrood, de tweede bezorgauto wordt in gebruik genomen en de prijzen worden nog een keer opnieuw berekend. De grondstofprijzen stijgen iedere keer meer, dus is de calculatie erg belangrijk.
Wij kunnen weer terugkijken op een goede tijd in Burundi. Het bakkerijproject gaat steeds beter draaien en komt steeds meer structuur in. Hierdoor zijn wij al weer aan het zoeken gegaan naar een nieuw project, en dat zal dan waarschijnlijk de bakkerij in het ziekenhuis worden. Wij zijn nu aan het onderzoeken hoe we dit kunnen realiseren, en te financieren. Maar wij hebben vertrouwen dat ook dit project weer mag gaan lukken. Kunnen we op uw steun rekenen?
- Details
Op zaterdag 14 mei 2016 zal de pinksterfietstocht van Stichting ‘Als een Lopend Vuurtje’ weer gehouden worden. Het goede doel waarvoor dit jaar gefietst zal worden is de Stichting ‘Brood voor weeskinderen’.
Stichting ‘Brood voor weeskinderen’ werkt al enkele jaren in Burundi. Zij hebben in de hoofdstad Bujumbura een aantal jaren geleden een bakkerij opgezet met Nederlandse machines. In 2015 is de stichting een samenwerking aangegaan met Red een Kind in Nederland en Help Channel Burundi. In 2015 is er ook voor een ander concept gekozen: opstarten van een commerciële bakkerij samen met een bakkersopleiding. Zo wil kunnen kansarme jongeren het vak leren van bakker zodat er voor hen ook meer toekomst is. In het voorjaar is een container met bakkerij machines en andere hulpgoederen naar Burundi verscheept. Het was een lange weg met veel tegenslag, maar voordat de bakkers naar huis gingen werden er al 1000 broden per dag gebakken. Iedereen was bijzonder trots , maar er zijn nog wel financiële zorgen. De generator is defect en moet waarschijnlijk vervangen worden.
Maar er is ook leuk nieuws; de Nederlandse ambassadeur in Burundi heeft het bakkerijproject bezocht en was erg enthousiast!
Inmiddels is de stichting de gevraagd om een naaiatelier op te zetten en weer een ander weeshuis in beeld waarvan de sponsoren hun bijdrage willen stoppen, omdat de mensen die dit regelen te oud worden. We kunnen uw steun dus goed gebruiken om deze projecten op te pakken!
De organisatie van St. ‘Als een Lopend Vuurtje’ draagt dit doel een warm hart toe en wij willen u daarom nogmaals vragen zaterdag 14 mei 2016 te reserveren in uw agenda. Om er een gezellige dag van te maken, willen we u vragen om ook al uw vrienden, bekenden, buren, collega's etc. uit te nodigen. We hopen op een mooie opkomst en heten u alvast van harte welkom op deze dag!
Mocht u meer informatie willen over de fietstocht van St. 'Als een Lopend Vuurtje', dan kunt u een kijkje nemen op onze website: www.lopendvuurtje.info of de nieuwe Facebookpagina!
Voor overige vragen kunt u ook een mail sturen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
- Details
De stichting brood voor Weeskinderen uit Babylonienbroek, die bakkerij activiteiten opzet in Burundi wordt komende periode door verschillende evenementen op de kaart gezet.
De bakkers en bestuursleden reizen ook komende periode weer naar Burundi om zoveel als mogelijk te ondersteunen en kennis over te dragen in Burundi.
Het is bijzonder om te ervaren hoe enthousiast de mensen zijn in Burundi en met elkaar voor dit project te gaan. Komende periode hoopt de Veense bakker, Hans van Ballegooijen weer af te reizen, om te kijken waar hij opnieuw kan ondersteunen.
Dat dit project veel meelevendheid oproept in de regio, blijkt wel dat er komende periode verschillende evenementen in de regio zijn, om dit werk te steunen.
Op zaterdag 2 april 2016 vindt in Brakel hiervoor de Brakelse Lenteloop plaats.
De Brakelse Lenteloop heeft een zeer open en sportief karakter is toegankelijk voor iedereen. In de ochtend om 11.00 uur start de jeugdloop op het Marktplein in Brakel.
Na de middag om 13.30 uur, kunnen alle wandelaars, die willen genieten van de mooie dijk langs de Waal en de prachtige natuur rondom Brakel starten voor een wandeltocht van 5 of 10 kilometer. Tijdens de wandeltocht worden versnaperingen aangeboden.
Om 14.00 uur worden vele hardlopers uit de wijde omgeving verwacht om te starten aan de 1ste Brakelse Lenteloop. Men kan starten op de afstanden 5, 10 of 15 kilometer. De tijdsregistratie wordt nauwkeurig gedaan door My Laps. Voor de snelste 3 lopers op alle 3 de afstanden is een prijs, voor alle deelnemers is er een herinneringsmedaille. Na afloop is er een verloting onder de startnummers.
Meer informatie over deze loop en inschrijven kan via www.brakelselenteloop.nl of blijf op de hoogte via de Facebookpagina Brakelse Lenteloop.
Bakkerij Verba uit Brakel, Rijswijk & Sleeuwijk die afgelopen jaar ook zelf naar het project reisde in Burundi om zijn vakkennis te delen met de bakkersleerlingen in Burundi ontwikkelde speciaal een Lenteloop-brood. Een uniek, voedzaam & gezond brood, wat u vanaf volgende week in de Verbawinkel en tijdens de Lenteloop op het evenementenplein treft. Een gedeelte van de opbrengst van dit brood is bestemd voor het bakkerij project in Burundi.
Op zaterdag 14 mei, de zaterdag voor pinksteren vindt weer de jaarlijkse fietstocht “Lopend vuurtje”plaats. Door de deelnemende kerken, konden projecten hiervoor ingediend worden. Het project st. Brood voor weeskinderen werd meerdere malen ingediend. Door middel van stemming door alle deelnemende kerken, werd met meerderheid van stemmen voor het project st. brood voor weeskinderen gestemd. De fietstocht ‘Lopend vuurtje’ leidt langs kerken in Land van Heusden & Altena, Bommelerwaard Dongemond en Alblassserwaard.
Meer info kunt u hiervoor lezen op www.lopendvuurtje.info.
Sport bindt mensen samen, dus wat is dan mooier om hier met elkaar de schouders onder te zetten.
- Details
Dit jaar mag u fietsen voor de Stichting Brood voor weeskinderen in Burundi. Wat is het werk van deze stichting en wie worden er geholpen in Burundi?
Brood voor weeskinderen is een kleine stichting die is ontstaan uit het bakkerijproject in Burundi dat is opgestart door bakker Cees Schook uit Babylonienbroek. De stichting heeft tot doel kansarme jongeren een vakopleiding te geven voor bakker. Daarvoor is er in 2015 een tweede bakkerij opgestart in Bujumbura de hoofdstad van Burundi. Deze bakkerij draait inmiddels al weer een aantal maanden. Afgelopen najaar zijn Hans van Ballegooijen, Dick Gouda en Anton Vos weer naar Burundi geweest en hebben de bakkerij opgestart. Dit is niet zonder problemen gegaan. Er was nogal wat tegenslag maar die hebben we voor een deel kunnen overwinnen. De electriciteits voorziening is een groot probleem. Er is een generator maar daar waren en zijn nog veel problemen mee. Als er genoeg geld is zouden ze hem eigenlijk moeten vervangen. Maar het is wel gelukt…… er kunnen 1000 broden per dag gebakken worden. Zo kan de bakkerij de opleiding voor de jongeren financieren. Door de bakkerij nog verder uit te breiden en efficiënter te laten draaien kunnen er ook diverse andere projecten opgestart worden. Er zijn met de container ook al een groot aantal naaimachines meegegaan om een naaiatelier op te starten. Ook zijn er plannen om de zorg van een particulier weeshuis over te nemen. Maar daar zijn wel financiële middelen voor nodig. Er zijn door het geweld van de afgelopen tijd weer veel mensen uit Burundi naar Congo gevlucht. Zij verblijven daar in grote vluchtelingenkampen. Er is uit Burundi de vraag gekomen of wij in 1 van die kampen ook een eenvoudige bakkerij kunnen opstarten, zodat de mensen bezig kunnen zijn en er voedsel is. Het zou mooi zijn als wij daar ook wat kunnen betekenen voor deze mensen.
Wij proberen als kleine stichting de kosten zo laag mogelijk te houden. De reis en verblijfskosten worden door ons zelf betaald. De afgelopen 2 jaar zijn we regelmatig naar Burundi afgereisd om het project aan te sturen en de mensen te helpen. Het is onze opdracht om ook hier te helpen, maar wij kunnen het niet alleen. Maar samen kunnen we het verschil maken.
Daarom is het geweldig dat er gefietst wordt voor Stichting Brood voor weeskinderen.
- Details
Hans van Ballegooijen is op 17 december weer veilig thuisgekomen na zijn reis van negen weken in Bujumbura. Hij heeft daar het bakkerijproject verder opgestart en voor hij vertrok werden er 1000 broden per dag gebakken. Dit ging en gaat niet allemaal vanzelf. Dit heeft heel wat zweetdruppels gekost. Ook heel veel bellen met Nederland. Iedereen die hierbij heeft geholpen hartelijk dank.
Nadat Christaan van de Vegt eind oktober naar huis was gegaan stond Hans en alleen voor in Bujumbura. De bakkerij kreeg steeds meer vormen en de vraag naar brood was groot. Vooral brood van Boulangerie Maria. Maar de electriciteits voorziening in Burundi is niet zo betrouwbaar als in Nederland. dus een goede generator voor nood is van groot belang. Nadat er verschillende storingen waren geweest met de generator, was het op een gegeven moment helemaal gebeurd. Hij deed niets meer. Verschillende mensen erbij gehad, maar de kennis is niet zo groot als bij ons. En na een poosje was zoveel aan gesleuteld dat niemand meer wist hoe het verder moest. En de stroom van het Net was er ook niet meer. dan kan je begrijpen dat Hans het af en toe niet meer zag zitten. Maar hij is gebleven en heeft zich al die tijd toch nuttig gemaakt met verschillende zaken rondom de bakkerij. Hans is en blijft toch bakker, dus er moest gebakken worden.
4 december zijn Anton en Dick weer vertrokken naar Burundi om Hans te gaan helpen in de laatste weken van zijn verblijf. Met 145 kilo bagage zijn zij op pad gegaan. Je moet dan denken aan: een brandstofpomp voor de generator, gereedschap voor de monteurs, bakkersspullen en Hans moest nog een bruidstaart maken in Burundi, dus diverse spullen zaten ook in de bagage. Ook was er nog voor een voetbalteam kleding van GDC uit Eethen. De bakkerij heeft nu een eigen voetbalteam.
Zaterdag 5 december aangekomen, eerst naar de bakkerij. En tot verbazing van Hans en ons was er de hele dag al stroom van het net. Dus optimistisch als Hans is, maandagmorgen om zes uur naar de bakkerij om te gaan bakken. Er was wel een poosje stroom, maar toen was het weer snel dan wel en dan geen stroom. De generator waren ze al weer aan het repareren, maar er is nog meer stuk. Dus die konden we nog niet gebruiken. Een andere generator erbij gehuurd. Was kleiner maar dan kon er toch met een electrische oven gebakken worden. En we hadden inmiddels ook de houtoven waar in gebakken kan worden. Huur generator heeft een halve dag gedraaid, en motor liep in elkaar. Koppakking kapot. Einde verhaal. Gelukkig nog niets betaald.
Monteur wist nog een bedrijf die onze generator kon maken en die een grote huur generator had. 150 Kva. Wij weer aan het bellen en regelen, en donderdagmiddag was hij er. Vrijdag zouden we dan beginnen met bakken op volle kracht.
Maar op vrijdag was het zo onrustig in de stad dat we niet naar de bakkerij konden. Hele dag thuis gebleven. Dit was erg jammer, omdat we nog maar een paar dagen hadden om te laten zien wat de mogelijkheden waren. Op zaterdag zouden we een bruiloft hebben, en Boulangerie Maria zou de eerste bruidstaart af moeten leveren. Hans is daar vrijdag maar aan begonnen, en zaterdagochtend was hij dan ook op tijd af. Een resultaat waar we ook trots op waren. Ook tijdens de bruiloft waren de mensen erg enthousiast. Hans had de taart in de kleuren van de Burundese vlag gemaakt.
ook belde vrijdagmiddag de ambassadeur in Burundi, dhr. Jolke Oppewal, ons op om te informeren hoe het met ons ging. Hij vroeg toe ook wat die drie mannen uit Veen, Eethen en Babylonienbroek in het verre Bujumbura aan het doen waren. Dit hebben wij natuurlijk direct verteld. Hij was erg belangstellend en wilde het bakkerijproject ook graag zien.
Op maandag 14 december werd er geschiedenis geschreven bij het bakkerijproject: er werden die dag 1000 broden gebakken. De generator draaide als een zonnetje, en er was af en toe ook stroom van het net. Iedereen was dolblij en enthousiast. Hier hadden we het allemaal voor gedaan. Laten zien dat het kan en dat er een goed product gemaakt kan worden.
Dinsdagmiddag kwam de ambassadeur op bezoek in de bakkerij. Wij zien dit als een erkenning van het werk wat we hebben mogen doen in Burundi. Met hem gesproken over het project maar ook over de problemen die er zijn in Burundi. Wij hopen ook dat dit een vervolg zal krijgen. Hij zou ook proberen om het project meer in de aandacht te krijgen.
Woensdag 16 december was het afscheid. Eerst nog naar de bakkerij, waar Hans nog de laatste puntjes op de i heeft gezet. Anton die zich nog ontzettend kwaad maakt. Op het kantoor van Help Channel werd al gevraagd wie Anton Vos was. Toch nog indruk gemaakt! Wij hebben daarna afscheid genomen bij Help Channel. Dit was een ontroerend afscheid. Door de jaren heen zijn er vriendschappen ontstaan.
Wij kunnen terugkijken op een mooie en verrijkende tijd in Burundi, en zijn er van overtuigd dat het project gaat slagen. Hans wil eind januari weer voor twee weken terug om te kijken hoe het gaat en verder de jongens te helpen waar nodig. Maar hier zijn ook nog steeds financiële middelen voor nodig. iedereen die ons het afgelopen jaar heeft gesteund: Heel hartelijk bedankt. En mogen we in de toekomst ook weer op u rekenen? Het werk blijft nog steeds broodnodig.
- Details
De bakkerij heeft een naam gekregen. Hans heeft samen met Help Channel Burundi de naam gekozen: Boulangerie Maria.
De afgelopen weken is er hard gewerkt. Christian is weer veilig thuis en Hans is nu alleen achtergebleven om de leerlingen op te leiden en de bakkerij op te starten. De eerste bestellingen komen al binnen. Mensen zijn erg enthousiast en ook de jongeren zien weer toekomst.
In december willen Anton en Dick ook naar Burundi reizen. Ze gaan Hans daar helpen, maar willen ook gaan proberen om het naaiatelier van de grond te krijgen. De naaimachines zijn er al.
Voor de broodbezorging moet een busje gekocht worden. Hiervoor zijn nog financiele middelen nodig. Het zou mooi zijn als we begin december teruggaan en dat we dan genoeg geld hebben om een busje voor de bezorging te kopen. We hopen dat u hier weer mee wil helpen!
Sport verbroedert, ze zijn dan ook erg blij met de tenues van V.V. Achilles Veen.
Bekijk hier een video van de bakkers.